تمدن ایرانی با قدمتی چند هزار ساله، از پایه گذاران دانش پزشکی و طب در دنیا است و تربیت و معرفی بزرگانی چون ابن سینا، رازی و جرجانی به ساحت مقدس علم پزشکی مثالهایی از این ادعاست. با این وجود جدا از نظریات مکتوب موجود در کتب و مقالات بزرگان ما، بسیاری دستورات طبی در جامعه ایرانی متداول بوده که یا در منابع علمی ما اشاره ای به آنها نشده و یا اشاره ای گذرا و مختصر به آنها شده است. مواردی نظیر آداب خاص تغذیه، کار، خواب، استحمام و بسیاری عادات رایج فرهنگ ایرانی که به نظر میرسد در صورت پژوهش و بررسی در این آداب و عادات، میتوان به افق های جدیدی در دانش پزشکی دست یافت، افق هایی که علاوه برغنی تر کردن دانش پزشکی، نام و تمدن فرهنگ بزرگ ایران و ایرانی را هر چه بیشتر به مردم جهان خواهند شناساند.